Czesc III

 

Burza czasow w zamglonym sloncem Katyniu.

 

 

Wspomina, że w okolicach  godz. 10 rozpoczęło się ustawianie na placu i oczekiwanie na przybycie gości. - Janek Pospieszalski zapowiadał dla telewizji, że już za chwilę przybędą goście. Nawet nie wiem, czy ktoś nie użył sformułowania, że goście już są na lotnisku, że na nich czekamy. Po czym podszedł do nas harcerz z ZHP, który też pełnił służbę ratowniczą i powiedział nam, że dostał właśnie SMS, że na pasku w TVN jest informacja o rozbitym samolocie - mówi.

 

- Niedowierzanie było pierwszą reakcją, z drugiej strony nawet jeżeli coś tam się wydarzyło, to myśleliśmy, że pewnie odpadło koło, albo jakaś część, czy coś takiego, że były jakieś kłopoty z lądowaniem, ale że wszystko z ludźmi w porządku. I się zaczęło. Niby byliśmy w centrum wydarzeń, telewizja, delegacje, cała Polska nas widzi, a drugiej strony jesteśmy pozbawieni jakichkolwiek informacji. Jedynym źródłem informacji stał się telefon. Więc wszyscy zaczęli nerwowo dzwonić, wysyłać SMS-y, odbierać wiadomości. Ujrzałem przerażenie, kiedy każdy wpatrywał się w ekran telefonu lub trzymał słuchawkę przy uchu. Reakcje stawały się coraz bardziej histeryczne - wspomina i dodaje: - Staliśmy akurat tam, gdzie mieli siedzieć ludzie z samolotu. Reakcja oczekujących, szczególnie ludzi z PiS-u, była bardzo przejmująca, stracili bliskich, przyjaciół, kolegów z pracy, liderów, przywódców. To była czarna rozpacz. Trudno było być obojętnym...



Więcej... http://opole.gazeta.pl/opole/1,35086,7776759,Czekalem_na_prezydenta_w_Katyniu.html#ixzz1N1elaKmH